DUVAR DEĞİLİM Kİ YERİMDE DURAYIM ..!
Uzun yıllar önce öğrencilik yıllarım da yani hem okurdum hem de çalışırdım. Annem kardeşimle beni hep zorlardı. Bizi çalışmaya sevk ederdi.
İlkokul yıllarında başladığım çıraklığa, marangoz çırağı oldum. Zaman geçti sınıf geçtim. Kumaş ve Koltuk döşeme atölyesin de çırak oldum. Sonra Kalfa oldum. Zaman geçti iyice kendime güvenim geldi Toy genç oldum.
Ve patronum beni okurken çalışmamdan ötürü çok sevdi. Beni bilgisayar öğrenmem için kursa yazdırdı. :) O zamanın yeşil ekranlı computerleri ile amma da sevinirdik arkadaşlar ile bilgisayar oğlum bu ! derdik Ne sandın ?
Çok iştahlı giderdim kursa :) Beyazıtın bende başka bir hatırası vardır o yönde. Commodore 64 computer ne de sevindirirdi bizleri. :) Ama diyordum ki Patronum beni niye kursa gönderdi ? Ben ne güzel döşemecilik yapıyorum diyordum. Neden Bu Adam beni bilgisayar kursuna gönderdi der dururdum. Ve Kursum bitti bilgisayarı da çözdük. :)
Bir gün Muhasebe Müdürüm Aydın Ağbim yanıma geldi :) Sonradan yaşantımda bana çok şey öğreten, beni yetiştiren, az veya çok birşeylerde bana katkısı olan Aydın Ağbim. Ondan çok şey öğrendim. Beni Muhasebe Müdür Yardımcısı yapmış patronum onu söylemeye gelmiş meğerse :)
Tabii şaşkınlık bende had safha da ve olduk Küçük Müdür :) Muhasebe Müdürü çok sevdiğimiz Osman Ağbimiz trafik kazasında vefat edince yerine Aydın ağbi geciyor ve Aydın ağbi de beni yanına yardımcı alıyordu.
Mesele bu gibi görünüyordu. Ama Mesele daha çok derinmiş ..
Benim Patronum Sami Aygan ne iyi adamsın be ağbi. Meğerse beni yavaş yavaş yetiştiriyormuş. Polis olmak istiyordum Aydın ağbininde hoşuna giderdi. Ve beni askere yolladılar.
hee bu arada Aydın ağbi de bana polis olmam için çok telkinlerde bulundu ve yardımcı oldu. Neyse Askere gittim . Vatan kokusu neymiş, Vatan ne demekmiş orada anladım . Anayı Babayı bile feda edermişsin vatan konu olunca meğerse vatan ekmekmiş, aşmış, suymuş, toprakmış. :)
Vatan borcunu da yaptık geldik. Ama polis olamadık :) Şartlar diyelim :)
Yoksa sınavlar tamamdır ! Geldik döndük. Sami Ağbi de çalışmaya devam.. Sami ağbim 1970 lerde Mobilyacılığa başlamış o günden beri çok şey yapmış çok çalışmış çok şey görmüş, Adamlığını, esnaflığını Bayrampaşa'da saygın yerlere getirmiş Sami ağbim bizimle futbolda oynardı, arkadaş gibi de konuşur du ben hep işçi olduğumu onun yanında hissetmedim. Saygınlığı ve namını duymayan yoktur. Bugün gidin Bayrampaşa'ya SAMİ AYGAN deyin parmakla gösterirler onu. :)
İşte böyle bir Adamın yanında yetiştik..!
Sami Ağbim hep şunu der ;
Oğlum Ben Duvar değilim ki olduğum yerde durayım !
Ne demek ti bu düşünür dururdum ..!
Şimdi anladım Sami Ağbim ne demek istediğini, en yakın zamanda elini öpmeye çayını içmeye ziyaretine geleceğim!
